توضیحات

پیشنه حضور هنرمندان عرصه تئاتر و سینمای ایران، و نویسندگان و کارگردانان عرصه سینمایی  تئاتر کودک، در بنای ۵۰ ساله کوچه اشراقی، داستانی جالب و بیاد ماندنی داشت که ما را برای حفظ این خاطره، شکل گیری ایده اولیه طرح معماری و چگونگی ارتباط درون و بیرون بنا با شهر هدایت کرد. هنرمندان و عروسک ها و ماسک ها مثل زی زی گولو و... سالها به درون بنا می آمدند و می رفتند و اکنون این خاطره در حال پاک شدن بود و با این حس و حال صحنه را بسان فضایی برای نمایش آنچه در دلش می گذرد و به سمت معبر شهر تجسم کردیم.

موقعیت بنا در حد فاصل بافت مسکونی و تجاری-اداری خیابان سهرودی قرار گرفته بود و کاربری جدید آن اداری، تجاری شده بود. بنابراین این صحنه می بایست به سمت فضای عمومی شهر تنظیم می شد و اشراف و مزاحمتی برای بناهای مسکونی بوجود نمی آورد. بدنه شرقی بنا بطور تقریبا بسته نظیر بدنه غربی برنامه ریزی شد تا فضاهای اصلی فقط بوسیله پنجره های کشیده و باریکی در ارتفاع پایین بتوانند نور طبیعی داشته باشند اما به بنای مسکونی همسایه دید مستقیم نداشته باشد.

صورت شمالی این صحنه بصورت شفاف برنامه ریزی شد که ردپایی از اتفاقات، رفت و آمدهایی قدیمی با متریالی بومی و دست ساخت در جای جای حجم وارد بنا شد و داستانی را بر قصۀ گذشته بنا آغاز کرد. ارتباط بصری درون به بیرون و بلعکس، برای ایجاد تداوم حضور در ارتباط با شهر، با استفاده از حضور بی پردۀ فضاهای اداری و تجاری نقش گرفت. کل فضاهای اداری بصورت سالن یکپارچه باز با قابلیت تقسیم بندی های آینده و تاسیسات مورد نیاز طرح گردید و جهت تأمین فضاهای نیازمند به محصوریت، اتاقهایی در جنوب واحدها تعبیه شد.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!